Beyazlara Bürünmüş Şiiri - Veysel Şimşek

İnsanı güzel hoş yoktur hilesi,
Kader baştan bozuk, bitmez çilesi,
Yüksek mekan sanki Tokat Kalesi,
Gördüm köyüm beyazlara bürünmüş.

Ağaç gelin, dallar farksız küpeden,
Seyreyledik mezarlığın tepeden,
Beyaz gelinlikli gelin geçti kapıdan,
Gördüm köyüm beyazlara bürünmüş.

Dağların taşların beyaz örtüsü,
İçten kaynar coşar insan dürtüsü,
Yok böyle güzellik çoktur artısı,
Gördüm köyüm beyazlara bürünmüş.

Bir başkadır köyüm güzelmiş meğer,
Kar yağmış ağaçlar dalını eğer,
Ne mutlu şairin hep seni över,
Gördüm köyüm beyazlara bürünmüş.

Bir başkadır köyüm böyle ezeldir,
Gerçektende canım köyüm güzeldir,
Yazı başka, kışı başka özeldir,
Gördüm köyüm beyazlara bürünmüş.

Veysel der; Köyümün adı Çayırdır,
Dağı,taşı,dere,tepe bayırdır,
Bu güzellik bu kudret Allahtan sırdır,
Gördüm köyüm beyazlara bürünmüş.