Beyazı içimin okyanuslarına bıraktım.
Batışını izledim derinlere çaresizce.
Açılmamacasına kapandı kapılarım.
Derin bir kuyudayım, ulaşamıyor haykırışlarım.
Yalnız ben duymaktayım yankısını imkansızımın.
Sonsuz bir yolda mütemadiyen yürümekteyim.
Beyaz, sadece beyazdı beklentim.
Bırakamıyorum ardımdaki biteni.
Yüzümde maskelenmiş bir gülümseme.
Ve perde, işte sahnedeyim.
Başkaları yaşarken hayalimi.
Zamanı tükettim, hayatı tükettim, her şeyi tükettim.
Mecburiyetin gardiyanı olan bir iskeletim.
Şimdi fener tutuyorum bilinmez bir yola.
Avuntu bir işe koyuldum sıfır noktasında.
Beyazı içimin okyanuslarına bıraktım.
O derinlere battı, ben battım.
Kayıt Tarihi : 20.10.2016 10:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!