Bey Baba 2 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BEY BABA 2
Maneviyata değil maddeye gönül veren,
Kulların arasında olup mütenekkiren,
Dolaşırken baktım ki ilgi alaka gören,
Üstünde ki, afili cübbe çıktı bey baba.

Gönül eriymiş gibi ümidimi bağladım,
El pençe divan durdum ekmeğini yağladım,
Hizmetime karşılık sanma ki rant sağladım,
İlim erbabı dedim zübbe çıktı bey baba.

Nasibleniriz elbet diyerekten çorbadan,
Kazana su doldurduk çekerek tulumbadan,
Tekkeyi gözetledik şansımıza torbadan,
Ballı börek yerine habbe çıktı bey baba.

Başında ki sarığa , üstünde hassesine,
Aldandık adam sandık boyuna cüssesine,
Altın elmas beklerken el atıp kesesine,
Açtık içerisinden debbe çıktı bey baba

Şatafatlı kürsüde verir iken vaazı,
Allem gullem eyledi o kurt oldu biz tazı,
Büyüğümüz diyerek kambura olduk razı,
Yetinmedi üstüne kubbe çıktı bey baba

Bir müçtehit olarak yabanın lavuğunu,
Adan sanıp besledikleri kazını tavuğunu,
Şaş kazara düşürdük, başıdan kavuğunu,
Kel göründü hesabı nedbe çıktı bey baba.

Sözlük:
MÜTENEKKİREN: Kılık değiştirmek,takma ad kullanmak,
DEBBE: Kulplu ağzı kapaklı su kabı, güğüm
NEDBE: Yara izi
İsmet Murat (müçtehit)
Tüm.San. Der.
İç anadolu Bölge sorumlusu
Genel başkan Yardımcısı