Sığınıp yalnızlığımın en kuytu köşesine
Umudumu yolcu ettim sana.
Kalbimle birlikte.
Biliyormusun.
Ben kalpsizim artık.
Günlerden pazartesiydin.
Her şey seninle başlıyordu.
Gözümü açıyordum sana,
Sabahım oluyordun,
Aydınlığın doluyordu odama.
Ben şairim…
Hüzündü damarlarımda dolaşan kanım.
Şiir hüzünle vardı…
Hüzünle dökülürdü kalemimden gözyaşlarım.
Şimdi bahar…
………
Beklerim…
Yine geliniz…
Gelirseniz hoş gelirsiniz.
Kim bilir,
Belki bir çayımı içersiniz.
Aşk çağırıyor seni...
Denizin dalgası gibi,
Rüzgarın uğultusu gibi...
Sessizce...
Derinden...
Ben çağırıyorum,
Aşk diye bir şey var…
Sen inanmasan da,
Kaçsan da köşe bucak,
Kor ateştir…
Üzeri örtülü ocaklarda
İçinde bir yerlerde yanar…
Bu gece üşüdüm.
İlk ısınamayışım sıcaklığınla.
Bu ilk gecem sensiz.
İlk hasretim kokuna.
Ve ilk gözyaşım
Hasretinden düşen yanağıma.
Yitirdim aşka inancımı
Varoluşun cezbetmiyor artık.
Çekemiyorsun kahrımı.
Sevmiyorsun…
Sevemiyorsun..
Gönül defterimi sende kapattım.
Bundan sonra ne bir satır
Nede bir cümle.
Uğruna ölmeye hazır bu kalbe
Seni unutturacağım bütün gücümle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!