Betonlaş-mak Şiiri - Aleyna Akyüz

Yüz yüze konuşmak istedim hep fakat korktum.
Senden değil kırılmaktan.
Ne kadar uzaklaşmaya çalışsamda duygularımdan başaramıyorum.
Betonlar döktüm kalbime.
fakat betonların arasındak bir tomurcuk çıkıveriyo işte.Yeşeriyo,öyle güzel ki koparmaya kıyamıyorum.
Sağ elim koparmak için uzanırken sol karşı çıkıyo bu fikire.
Dur diyo, bırak büyüsün bir fener olsun bizim için.
Tabiki bu fikiri vucudumun her parçası istekli bir şekilde yaklaşırken beyin giriyo araya.
Katı kurallarıyla yine her şeyi berbat ediyo.Sonra tekrardan beton dökülüyo.
Ve yine aynı şeyler. Bir döngünün içerisinde hayatımı sürdürüyorum.
Sürdürmek istediğim hayat bu değil.
Olmamalı.
Ya tamamen yeşillenmeliyim ya
tamamen betonlaşmalıyım.