insanları olmayan
bir düzen yapan
beş sentlik adamlar
durun
dinleyin beni
sesleniyorum sizlere
eskiden oralarda da
savaşa hayır diyen
adil günler isteyen
yarına umutla bakıp
fikirlerini özgürce söyleyen
kendinden başka
dünyayı da düşünüp
sevmeyi de sevilmeyi de bilenler
varmış diyorlar
akabinde
onları yargılayanlar
ortaya çıkıp
hayatlarını bir oyunla almışlar
diye devam ediyorlar
bunlara ben
inanmıyorum desem
yalan mı olur bilemem
çok mu karamsarım
ya da çok mu karartıldım
hiç çözemedim ki
beş sentlik adamlar
siz beni
çözebildiniz mi
siz bizi
hiç bilebildiniz mi
Kayıt Tarihi : 25.1.2004 19:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tansel Yücelen](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/25/bes-sentlik-adamlar.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)