Sarmıyor artık yokluğun yüreğimi
Benliğimde saklı olan gölgeni unuttum
Sildim ansızın karşımda duran hülyanı
Çaldıkça seni hatırlatan şarkını unuttum
Sessiz bir elvedaydı belki de senden ayrılışım
Rüzgarda savrulan saçlarının ahengini unutamadım
Bundan sebeptir süregelen beyhude yaşayışım
Senleyken akıp giden zamanın şehvetini unutamadım
Sahipsizdir inan ki uzaklara ansızın dalışlarım
Bu akşam içimde bir garip hüzün
Aklımdan çıkmıyor mahzun yüzün
Eğer hoşça kal ise son sözün
Ölsem de vazgeçmem senden.
Sevgin içimde inan öyle derinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!