Hafif sararmış bir fotoğrafın içinde,
Kucaklarda çekilecek kadar küçüğüm,
Ayakkabı numaram on yahut dokuz,
Birlikteliğimiz sebep yüzümüzdeki ortak gülücüğe,
Ancak artık hiç birimiz o fotoğrafta yokuz.
Donuk bir balık gibi bakışlarım,
Bir noktaya sabitlenip
O noktada seni görüyorum,
Ve tam bizi seyre dalmışken içimdeki heves,
Bir yaşamadığımı sanıp dürtenler var,
Bir de dürtülene kadar almayı unuttuğum nefes...
Ben öncelerden beri aşıkmışım meğer,
Yaşadığım aşk beni kendinden uzaklaştırıncaya kadar farkedememişim gerçeğimi,
Bir aşk içinde savrulup gidiyormuşum,
İstanbuldaymışım...
Her yanlızım sandığım gecenin sabahında,
Bana sevgi sözcüğünün içinde saklı olduğunu söylediler,
Öyle bir dalmışım ki aramaya diğer sözcükler unutulmuş,
Bana umut sözcüğüne saklandığını söylediklerinde öyle bir hırsla bakmışım ki,
Diğer kelimeler küskün kalmış bana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!