İnsan ne kadar kaçmak isterse istesin,
Nereye giderse gitsin.
Asla kaçamıyor kendinden...
Hiç istemedikleri giriyor aklına bazen.
Aşkın en acısından kendini kurtarmaya çalışırken,
Hiç umulmadık bir aşk'a kapılıyor aniden...
Bir gün otur yanıma usulca,
Başını koy omzuma...
Derdini anlat bana.
"Beni kimse sevmiyor" de mesela...
Ben de sana "beni de " diye cevap vereyim.
Gözlerin "sen sevsene beni" der gibi baksın gözlerime.
Her şey ilk görüşte başlıyordu yaralı yüreğimin derinliklerinde...
Masum bir bakış anlatıyordu bana hayatın tüm anlamını.
O benim masalımın en güzel prensesiydi...
İnsan ömründe kaç kez severdi?
Daha önce kimseyi sevmediğimi gözlerini gördüğümde anladım...
Sen de bekliyorsun beni
Benim seni beklediğim gibi.
Biliyorum…
Gözlerini umutla kapıyorsun geceye…
Sabaha uyanışların hep aydınlık olsun sevgilim…
Mümkün olsaydı eğer
Ellerinden tutup götürmez miydim hayallere...
Sonsuzluğa bedel bir öpücük kondurmaz mıydım yüreğine...
Ömrümü koymaz mıydım ellerimle ellerine...
Gözlerine bakıp söylemez miydim milyonlarca kez "seni seviyorum" diye...
Yıllarca seni aramakla geçti ömrüm
Her caddeyi, sokak arasını didik didik aradım
Bir izine bile rastlamadım…
Ne vardı sanki kaçıp gidecek
Gidip de bir yerlere kendini gizleyecek!
Bir gün bile görmesem,
Özlüyorum artık.
Hani o ilk defa gördüğüm okul yemekhanesinde!
Bazen sevdiğim yemekler olmuyor
Ama belki seni görürüm umuduyla gidiyorum.
Seni görmeyeli kaç gün geçti bilmem,
Ben bitsem masal bitse
Sen bende kal gitme…
Al beni de götür gittiğin yere…
Seninle seve seve gelirim her bir yere…
Gün bitse karanlık çökse
Büsbütün sana çarpan bir yürek taşıyorum,
Ümitli ama biraz yaralı...
Şimdi sen ceylan gözlüm,
Razı olur musun bilmem bu yüreği paylaşmaya?
Aklımda ve hayatımda hep daim olmaya?
Sen hep bende kal!
Ben hep öpeyim gözlerinden...
İlk günkü gibi tutayım ellerinden...
Kitaplarca şiir yazayım sözlerinden...
Sen hep bende kal!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!