Bereketli Ölümler Şiiri - Muhammed Taşbaşı

Yeni bir günü kayıklara taşıyorum
Gökyüzünde depremler oluyor
Molozlar yağıyor denizin üstüne
Karadan atılan çöpleri kurcalıyoruz
Altın küpeler ve gümüş yüzükler takılıyor küreğime
Aldırış etmiyoruz ölümün soğuk yüzüne
Herkes kendi mağarasında yaşamadığının farkında olarak nefes
alıyor

Zamanın yüzü değişmiyor artık
Saatlerin ve günlerin birbirinden farkı yok
Çöl rengi elbise giyen bir kadın var sadece
Günün anlayamadığım saatlerinde aklıma düşüyor
Elleriyle zamanın penceresini yırtıyor
Gelecek diye geçmişe gidiyor insanlar
Var olmamış kafeslerinden kurtulmak için

Ah benim karamsar çocukluğum
Keşke seni mutluluğa evlatlık verebilsem
Sen mutlu olursan tüm dünya iyileşecek
Hiç var olmayacak yaralarımız
Eski görkemine kavuşacak gökyüzü
Denize ulaşmak için cesetlere değmeme gerek kalmayacak
Arınacak bugünden dünya