Kadının saçları
sonsuz kuru dalları
gibi ağacın
uzandı
yayıldı dört bir yanına
bozkır rengi yastığın
dağıldı
ilahi fark oluştu
kendiliğinden
baharı bekliyordu ağaç
donanmak için
doğmak için
yeniden
kadının hiç şansı yoktu
izlerken ağacı
sonsuza soldu
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!