Bir Kere Olsun Şiiri - Tamay Dönmezer

Bana sorsaydın ki sormazdın
yüzümün hüznü nasıl
bu kadar iyi gizlediğini
sana yüzlerce yüzüne
bakmanı söylerdim
belki...

Bana sorsaydın ki sormazdın
neden yıllar önce ağlamaktan vazgeçtiğimi
kim bilir belki o an yeniden başlardım
yeniden...
başlardım...
belki...

Bana sorsaydın ki sormazdın
çığlıklarımın sürekli sessizliğini
haklıydın ama bu sefer
çünkü duymazdın
soluk alabilselerdi eğer
belki o zaman
ama yine de işte
belki...

Bana sorsaydın ki sormazdın
aslında o kadar çok soru var ki
ucundan bir tutsan
çorap söküğü
iyi de sen kendini
böyle şeylerle yormazsın
yakıcı öfkeden uzak
bir kere olsun
eğer ben de boşverebilseydim
oturup bir daha
sana yazmazdım
konuşmanın ta başında
bittiği yerde