Varoluşundan,günümüze insanlığın en büyük hastalıklarından biri benmerkezci,egosantrik
açgözlü,doyumsuz,talancı,sömürgeci,sahiplenici,zihniyettir.
Bu zihniyetin felsefesi ne yazıktır ki hep almak,sahiplenmek ,stoklamak üzerine kurulmuş.
Halbuki hayattaki hedeflerimizin,beklentilerimizin gerçekleşmesi için,Hayattan almak istediklerimizi önce vermeyi öğrenmemiz gerekir,
Evrensel anahtar diye nitelendirdiğimiz sevgi de bile,sevgimizi ifade etmek,yöneltmek verici olmak gerek miyor mu?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta