Benim Şiirleri Yakılmış Şair Çaresizliğim

Benim şiirleri yakılmış
Şair çaresizliğim

Her şiir eksilen bir gündür artık ömrümüzden
Her dize bir yaşanmamışlık hikayesi
Tüm kapılar kilitlenmiştir hayatımda

Masmavi kan gibi akıyor
Damarlarımdan silinen şiirlerim
Sana ulaşamayıp ağladığımda değil
Sana şiir yazmaktan vazgeçtiğim gün kaybediyorum seni...

Şimdi ruhumu alevlendirecek
Bir an gerek
Bir anki
Boşa geçen bütün zamanlara eş

Yapılmış bir resmi yeniden boyamak değil
Tükenmiş bir umudu yeniden diriltmek değil
Yeni resimler
Yeni umutlar
Ve binlerce yaşanmamış hikayeyi yazmak yeniden...

Savaşıp yeniden kazanmak bütün kaybettiklerini
Daha güzelini yazmak şiirin
Bütün imkansızlarını tüketip ömrün
En yüreklisini yaşamak sevdanın

Akan mavi kan şiirimin değil
Kanayan benim yağmur altında
Deryadan usanmış bir balık gibi
Sonu olmayan yolların yolcusuyum

Bir ses bekliyorum sadece
Uyuklarken yorgun otobüs camlarında
“bu son durağı acının
İşte güzelim çocuk
Acıların bittiği yer burası
İşte burası alın terinin hürriyeti
Yasak kitaplarımın yeniden yazıldığı şehir

İşte o yer çocuk,
Hayallerinin başkenti
Şiirlerinin yeşile boyanmış memleketi

Bekle beni
Geleceğim yeniden yazıp öksüz şiirlerimi
Haykıracağım yine güzelliğini
Bekle beni hayal şehrim...