Benim Dedem Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BENİM DEDEM
İskender Delibalta tanıyanlar iy bilir,
Tehlikeyi önceden sezerdi benim dedem,
Sıkıntısı olanlar onun yanına gelir,
Gamını kederini ezerdi benim dedem.

Edebi vakarına gıpta ederdi herkes,
Siyah çizgili ceket başında keçeden fes,
Elinde kırık baston, ayağında lastik mes,
Köyün sokaklarında gezerdi benim dedem.

Misafir geldiğinde hazırlatır köşeyi,
Ebeme serdirirdi yün yorganı döşeği,
İkram etmek üzere yatırarak şişeği,
Keserek derisini yüzerdi benim dedem.

Komşular arasında gördümüydü nizayı,
Alttan üsten girerek kullanır hafızayı,
Tatlıya bağlayarak giderip arızayı,
Meseleyi kökünden çözerdi benim dedem.

Ne uzun, ne de kısa orta halliydi boyu,
İleri görüşlüydü sahibiydi sağ duyu,
Çayı atar demliğe döker kaynayan suyu,
Demliyerek içerken, süzerdi benim dedem.

Kul Müçtehit olarak takip ettim peşini,
Severek yapıyordu yaptığı her işini,
Çayır vakti kırılan tırmıkların dişini,
Bıçağıyla yontarak dizerdi benim dedem.

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi