Yıllarca aşk diye yollara düşüp,
Güzel bir gülüşe kanan benim, ben!
Pervaneler gibi nura üşüşüp
Aşk için, aşk ile yanan benim, ben!
Bir ben mi düşmüşüm kutsal tuzağa,
Hasretin gözyaşı dolar sızağa;
İster yakına gel ister uzağa;
Adını her gece anan benim, ben!
Denilir ki dildir yarayı deşen,
Ayrılık korkusu yapar, kurdeşen,
Aklıma geldikçe kalbime düşen,
Acıya bal diye banan benim, ben!
Ayrılık, umudun ötesinde yer;
Ne nefes yetişir ne sesim gider.
Aşka kurban olmak bendeki kader
Sunakta kendini sunan benim, ben!
Coşari’yim aşkla, aşk peşindeyim
Gülen iki gözün güneşindeyim,
Hala hasretinin ateşindeyim.
Yana yana küle dönen benim, ben!
04.09.2020/Samsun
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 08:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!