Nöbet kulelerinde adımız yazılıydı bizim..
Buğulanmış camlarda baş harfin..
Belki zamanla silinir giderdi ama, ruhuma kazındı ismin..
Oysa benim amacım bir odayı değil hayatı paylaşmaktı seninle..
Benim aşkım, sevdam şölen masalarında yalnız kalmaktansa,
Fakir sofrasında hayatı paylaşmaktı ekmeğin bir dilimini böldüğüm..
Kayıt Tarihi : 6.3.2014 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!