Benim 4 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BENİM 4
Ne Kandil’im yanar, ne çarkım döner,
Gurbet ışığımı söndürdü benim.
Felek, hasret ile sabrımı dener,
Çarkımı tersine döndürdü benim.

Her gün hasret ile boynumu büktü,
Deli poyraz esti, yaprağım döktü,
Aniden sineme bir hüzün çöktü,
Başımı önüme eğdirdi benim.

İş, güç derken, günden güne bunaldım,
Mecnun oldum kapı kapı dolandım,
Yalnızlık hissettim, yürekten yandım,
Saçımı yerlere değdirdi benim.

Ne yaptım, ne ettim yüzüm gülmedi,
İki yakam bir araya gelmedi,
Dost dediğim, kıymetimi bilmedi,
Gözümden yaşları döktürdü benim.

Yalınızım tek başıma yaşarım,
Mecnun gibi dağı taşı aşarım,
Leyla bana ben Leylaya şaşarım,
Saçıma akları ektirdi benim.

Gurbet elde felek beni sınadı,
Gelen geçen ah eyledi kınadı,
Müçtehit olarak yaram kanadı
Nihayet belimi büktürdü benim

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi