Beni bilmeden konuştunuz, varsın olsun,
Ben kendimi biliyorum, yetmez mi insana?
Yarım kalmış cümleleriniz, dolanır arkamdan,
Ben sustum, sustukça büyüdüm zamana.
Sandınız ki kırılırım, eğilirim önünüzde,
Taş oldum, toprak oldum, kök saldım derinde.
Yüküm ağırdı evet, tek başıma taşıdım,
Omzumda acı, yüreğimde ateşle yaşadım.
Gözümde yoktur yalanın yaldızı,
Sözümde yoktur eğri, düz yürürüm yolu.
Yanlış tanıdınız beni, tanıyamadınız aslında,
Benim derdim kendimle, aldırmam maskenize.
Bir gün gelir de anlarsınız belki,
Doğru bildikleriniz nasıl da eğri.
Varsın yanlış bilin, ben doğru kalayım,
Adım Ali — dostuma dost, düşmana suskun kalayım.
Kayıt Tarihi : 20.7.2025 16:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!