Beni Şairlikten Azâd Eyleyin...

Beni şairlikten azad eyleyin
Kem gözlerce bakılmışlığım kalsın geride
Bank üzerinde
Umutlara sarılarak uyumalarım
Ecel terleri çarpsın da suratıma
Ve
Yenilgi yenilgi büyümeleri zaferlerimin

Beni şairlikten azad eyleyin
Suç üstü yakalansın
Faili meçhul tebessümlerim
Boynuma yaftalansın
Urgan urgan kelimeler
Kırık parmaklarımda keskinleşirken kalem
Ve
Anadolum haykırsın zindanlardan

Beni şairlikten azad eyleyin
Gölgem tutsak düşsün
Karanlık şafaklara
Hep zorunlu haller dışında kullanıldı
Yüreğimin emniyet şeridi
Hep suskunluklar çarptı bedenime
Sille tokat
Dövülmüşlüğüm kalsın geride
Hoyrat ellerce

Beni şairlikten azad eyleyin
Ne yol bilirim ne iz
Kaybolmuşluğum kalsın geride
Katran tutmuş yüreklerce
Horlanmışlığı sevdamın
Eyvallah gayrı geceye, gündüze
Eyvallah zemheriye, güze
Vurulduğum sokaklar kalsın geride
Kahpe kurşunlarla
Eyvallah zehire
Eyvallah kahıra
Üzerime yığılırken bu koca kent
En keskin ayazlar vursun da sabahıma
Eyvallah dosta
Eyvallah sevdaya
Varsın kanasın yazdığım üç – beş satır
Eyvallah kağıda, kaleme, şiire

_________Eyvallah…

__Beni şairlikten azad eyleyin…