Beni kimseler sevmez Şiiri - Selda Erşahin

Beni kimseler sevmez

Kimsesiz sokaklar gibi
Ne gelip geçen var ne de arayıp soran yüreğimin
Ayazda kalmış
Buz tutmuş kuşlarımın kanatları
Üşümüş boğazımdaki kelimeler
Konuşsam yağmurlu
Beni kimseler sevmez
Çocukluğumun izi kalmış alnımda
Sürmüşüm yıllardır kara leke gibi
Bir gelen bir de gelipte kaçan tanır beni
Ağır gelir gövdelerine yüreğim
Ağır gelir gövdeme yüreğim
Yüreğim ki koca dünya taşır
Az kullanmalık benim dudaklarım
Çoçuklar, yağmur bir de aşk gülümsetir
Bir görümlük göz sürdüğüm hayata
Acısından kan yumduğum
Derin uykularda boğun beni
Tarihi eskidi ölümlerimin
Yenilerini eklemeyin
Daha fazla çoğalamam
Tek kişilikti oysa mezar yerim
Onca cellatların ne işi vardı yüreğimde
Kaç dönümlük arsaydı tanrım bana verdiğin
Acı dikeyim diye