Çöl Etme Beni Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ÇÖL ETME BENİ
Ela gözlerine kurban olduğum,
Ardında gezdirip del etme beni,
Cemalinde benliğimi bulduğum,
Seher vakti esen yel etme beni.

Öksüz gibi kapılardan baktırıp,
Alev alev yüreğimi yaktırıp,
Şakağımdan soğuk yaşlar aktırıp,
İki gözlü pınar, sel etme beni.

Kendinden soğutup candan bezdirip,
Sevdan ile bedenimi ezdirip
Mecnun gibi diyar diyar gezdirip
Yaban ellerinde el etme beni,

Irayıpta ardın sıra yürütüp,
Terk eyleyip ömürümü çürütüp,
Ak dururken karaları bürütüp,
Kaderine küsen kul etme beni.

Sevda kovanından içeri girip,
Elini uzatıp gülünü derip,
İşin bittiğinde kapı gösterip,
Kum yığını olmuş çöl etme beni.

Dostluğuna değil isem münasip,
Ahvalim düzgün ken gürleyip esip,
Dara düştüğümde selamı kesip,
Suları kurumuş göl etme beni.

Müçtehit'im boğup eleme yas'a,
Elimi kolumu bağlayıp nas'a,
Göstererek terk eyleyip nadas'a,
Her gelen geçene yol etme beni.

İsmet MURAT (Müçtehit)
Halk Şairi