Şimdi gül oyna, istersen övün
Benden sonra bir daha gülmemiş dersin!
Varsa vicdanın ağla birazcık döğün
Benden sonra kimseyi bilmemiş dersin!
Seviyorum dedim, o gerçek sandı
Bana karşı saftı, hemen inandı
Ben onda söndüm, o bende yandı
Benden sonra bir daha sönmemiş dersin !
Bitmez bir sevdaymış hiç anlamadım
Söz vermiştim sözümde de durmadım
Vurduğum darbeyle isterken yardım
Benden sonra ayağa kalkmamış dersin !
O bana getirmişti baharı, yazı
Ben ona boran oldum, verdim ayazı
Yaşamadı bilmez baharı, güzü
Benden sonra mevsimi hazandı dersin !
Onunla yendim ben uğraşlarımı
Bitirdi sona erdirdi teleşlarımı
Silerdi gözlerim dolsa gözyaşlarımı
Benden sonra gözleri pınardı dersin !
Sandı ki bütün, herşeyim tamdı
Herşeyim sensin dedim buna da kandı
Sonunda anladı ki herşey yalandı
Benden sonra yarım kalmıştı dersin !
O hep benli hayaller kurdu
Ben caydım o sözün de durdu
Gitmeseydim eğer yuvamız olurdu
Benden sonra yuva kurmamış dersin !
Yerime hiç kimseleri koymamış
Bir başkasını düşüne de almamış
Düşünmemiş bir daha, bir dahası olmamış
Benden sonra kimseyi sevmemiş dersin !
En zayıf anında sırtından vurdum
Ondan sonra yeni bir hayat kurdum
Bu sevdanın katili ben oldum
Benden sonra vurgun, yaralı dersin !
Bir daha hayatı düzen tutmamış
Gençliğinin baharında canından bıkmış
Benim yüzümden saçı, sakalı ağartmış
Benden sonra aynalara bakmamış dersin !
Bana kırılmış ama herkeze küsmüş
Dilim dilim parça parça bölünmüş
Beden yaşıyor gibi ruhuysa ölmüş
Benden sonra hiç kimsesi olmamış dersin !
Ziyandır ömrünün benden sonrası
Onun yaşadığı bu ciğer yarası
Bana da gelecek elbet sırası
Ondan sonra beni de saracak dersin !
Kayıt Tarihi : 25.3.2021 15:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!