Bendeki Seni Yaşatamadım

Seni sevdiğimi, sen de dahil, hiç kimse bilmedi.
Düşman denizlerde sinsice ilerleyen bir denizaltı gibi yaklaştım sana.
Herkesten senden bile habersiz kumsallarında güneşlenip, kara sularında yıkandım aylar boyu, Hiçbir zaman da hissetmedim sana yakalanmak gibi bir korkuyu...

Sevmek ve severken yakalanmaktan korkmamak,
ve sen, sen, diye raks eden bir kalbi, sana hissettirmemek çok garipti aslında.
Ancak, garip olmayan ne vardı ki senle bende...

Var ile yok arasındaki sana, var olan beni göstermek, hiç de kolay değildi anlayacağın... Varlığına da, yokluğuna da rıza gösterme meylinde olan garip gönlüme,
ne varlığını sundun ne de yokluğunu gösterdin....

Yıllar böylece geçerken, bendeki sen hiç geçmedi.
Senden geçmeyen ben, sana da geçemedi o bunalım yıllarda...
Bu kadar yoğunluğun içinde sana geçemeyen ben çok garipti aslında.
Ancak garip olmayan ne vardı ki senle bende...

Adını yad ederken solan dudaklarım,
gölgesinde kalacak hoş bir mazi dahi bulamayan ömrüm,
senden geçemeyen gönlüm ve yine aralarda gezinip bir satır arası bile olamayan sen...
'' Ömür diyorlar buna…'' dedirtti bir Kürdilihicazkar yakarışta...

Ne Kays kalabildim, ne de Mecnun olabildim...
Tanrım; '' bu sonbahar vurgunu ne zaman bitecek..'' diye
yalvarıp durdum sana gelen yolların ilk durağında....
Bendeki bana, bendeki sana rağmen hala beklenen o ilk durak çok garipti aslında...
Ancak garip olmayan ne vardı ki sen ile bende...

Aşkta normallik aramanın yanlış olduğunu yıllar sonra özümseyebildim ancak.
Adı üstünde aşktı ve anormal olmalıydı.
Seni, bendeki sen ile kıyaslamam, bir kısır döngüden ibaretti sadece...
Anlamıştım da, beni ve bendeki seni çoktan kaybetmiştim artık...
Halbuki bendeki sen hep yaşamalıydı.
Allah’ın bana bir lütfu olan bendeki sen, hep olmalıydı hayatımda.
Seni, bendeki sen olmaya zorlamamalıydım yani.
Çünkü bendeki sen, bende zaten var olan
ve senin gelmenle kendini gösterebilen en kutsi değerimdi.
Ne hazin ki, senin uğruna heder ettim bendeki seni.

En nihayet sen, incisini çaldığı istiridyeye
eski kabuğunu layık gören bir yılandan öteye gidemeyecektin bende ki seni kaybedince.