Bende mevsim SEN Şiiri - Ramazan Atmaca

Ellerim buz gibi,
Ne yapsam ısıtamıyorum.
Bahar geldi,son cemre toprağa düştü.
Senin,kalbime düştüğün gibi,
Hayalin mecali, ısıtmaya yetmiyor beni.
Sen gittin gideli bu hep böyle,
İçimi ısıtan cemrem, nerdesin?
Göz yaşlarım bile buz kesmiş,
Hissetmiyor yanaklarım.
Gelmezsen eğer bu bahar da
Öleceğim, korkarım.
Mevsim bahar, çiçekler açmış diyorlar.
Bende görecek göz ne arar.
Benim çiçeğim bir kez açmıştı.
Üstüne ne çiçek gördüm, ne gül kokladım.
Kokusunu sakladım.ciğerimde,
Resmini kalbime işledim.
Bu kaçıncı bahar,bekliyorum cemrem,
Nede büyük halt etmişler,
'Bir çiçekle bahar gelmez' diyenler.
Gönlümün baharı nerdesin.
Göçmen kuşlar göç ettiğinde, sende gitmiştin.
Geldiler,yuvaları bile bitmek üzere..
Ben,her şeyimle sana göç ettiğimde
Bir yuvamız kalmıştı,yapamadığımız.
Yoksa, korkmaya başlayacak bu deli can
Başka gönülleremiydi bu uğursuz göç.
Ya, Allah aşkına söyle; gezerken bir yerlerde
Hiçmi boynu bükük gül görmedin.
Son bir türkü,son bir ağıttır bu sana
Feri kalmadı gözlerimin.
Şaşırır da gelirsen eğer,
Seni göremeyecek gözlerim.
Dışarda mevsim bahar.
Kalpten kalbe,sevgi göçü başladı çoktan
Şaka falan sanma,
Bende mevsim sen.
Öleceğim,hiç yoktan.