Gözyaşı gönlün yağmurudur aslında, gönül üzülünce gözler toplar bütün tanecikleri bazen usulca yağar, bazen sağnak sağnak. Gönül sevince ve sevinince göz yine toplar tanecikleri biraz yağar, biraz durulur. Gönül kırılınca göz toplar toplar toplar ve bir fırtınayla yağmaya başlar, o vakit kimse durduramaz karla karışık gelen yağmuru. Gönül acı içindeyse eğer kimse görmez ama o gözlerden akan, ne yağmurdur, ne kar ne de sel, o gözlerden akan patlamış bir volkandaki ateştir sadece. İşte o ateşi de kimsenin söndürmeye gücü yetmez.
Oya Erzurumlu
Kayıt Tarihi : 29.7.2022 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!