Ben yüreği ateş içinde bir şairim

***Ben yüreği ateş içinde yanan bir şairim
Ben yüreği ateş içinde yanan bir şairim
İşim gücümdür yüreğimi yazarım
Üstüm başım dert keder içindeyim
Bak şimdi paslı sözler dilimin üstünde
İçim durmaz coşkun şelale
Dışım gizemli su, sessiz ve suskunum
Aklımda fikrimde hep sen, durgunum
Ben yüreği ateş içinde yanan bir şairim
Bu can sensizlikten yıkılmaz
Beni kurşunlasalar bir damla kanım akmaz
Sanma ki sensizlikten ağlıyorum
Sanma ki yalnızlıktan ağlıyorum
Bu kentin yağmurları hiç durmuyor
Durmadan yağmur yüzüme vuruyor
Ben yüreği ateş içinde yanan bir şairim
Yalnızım sisli ve buğulu sokaklarda
Her sokak denize çıkar bu şehirde
Kış mevsimlerinde bu şehrin denizi kuduruyor
Durmadan dalgalar kıyılara vuruyor
Alıp başımı bu şehrin kıyılarına vuruyorum
Kıyıda duran yalnız bir beni ıslatıyor
Bak ellerim ellerinde değil
Avuçlarım soğuk buz gibiyim
Ben yüreği ateş içinde yanan bir şairim
Dedim ya belki ben zor adamın biriyim
İnan ki ben sensizken asiyim
Sen yokken ben delinin biriyim
Düşlerimi sensiz aldım koynuma
Senden uzak uyuyorum kör gecelerde
Yüreğim damlıyor şiirlerime şarkılarıma
Ben yüreği ateş içinde yanan bir şairim
ALİ TEMEL