Ben Yalnızken Şiiri - Özgür Aras 2

Toprak tozdan, toz topraktan ümitsiz.
Sıkılgan toprak ürkek ellerimde.
Artık utanmıyor ki elbisem,
Toz elbisemin içinde.
Soğuk da olsa tenimin bir rengi vardı.
Toz üstüne uzanıp uyuyuncaya kadar.
Elimde toprak,
Tenimde toz vardı,
Toz toprakla barışıncaya kadar.
Barış vardı,
Toz vardı,
Toprak vardı.
Ürkek ellerim,
utanmaz elbisem,
soğuk tenim
ve ben yalnızken...
Ekim 2000