Ben Usandım! ! Şiiri - Murat Çetin

sevdaya eziyettir huyu
hemen arkandan kazar kuyu
pişmiş aşa soğuk suyu
katanlardan ben usandım

inat karışmış insan hamura
laflardan beyin uğrar dumura
seviyorum deyipte çamura
yatanlardan ben usandım

samimiyet dergahında talanı
umursamaz yalınayak kalanı
güzelliğe bin çeşit yalanı
katanlardan ben usandım

toprak at omurga küreğinden
vaz geçmez ki yedeğinden
dostumsun deyip yüreğinden
atanlardan ben usandım.

bir giderim beş kaçar, niye
gözyaşı, dert verir hediye
dostluğu sen bilmezsin diye
çatanlardan ben usandım

And olsun yemin olsun özüme
yalvarırım inanmaz ki sözüme
haksızken haklı çıkıp, gözüme
batanlardan ben usandım

mertlik, namus demode olmuş
fatihin naşının yüzü solmuş
şerefsizler doluşmuş dolmuş
vatanlardan ben usandım...

ihanetle dostluk karılmış
atılmış anlayış içi yarılmış
üstüne doğruluk sarılmış
yalanlardan ben usandım

kimsin? 'e, benim, sevgi deki
vuslat sırrıdır bu sevgide ki,
delikanlı, masumane sevgideki
talanlardan ben usandım

14/11/2001