Ben senin saçlarını tarıyorum

şimdi daha çok seviyorum seni
başkasının seni sevmesinden de çok
herkesin seni unutacağı zamanlardan daha çok

yeniden var oluyorum senin yanında
sana geldikçe, seninle yan yana yürüdükçe,
ben seni sır diye tutarken kalbimde,
sen beni tutup kalbinin çöllerine atıyorsun
uçurumuna düşürüyorsun sancılı bekleyişlerin

son güzergahımsın
bir ummansın sen, sevgim uğuldar derinliklerinde
bir şahikasın sen , şevk ile yürürüm yokuşlarında
kalbi bir yakınlıksın

sen benim göğsüme koyuyorsun başını,
ben senin saçlarını tarıyorum
sessizce tutup iki yakasından yanaklarının
ümitli bekleyişleri anlatıyorum sana
iç çekişlerim senin gözlerinde değer buluyor sadece

sevgice bir tevekkülün dizi dibine
başımı koyuyorum
teslim alıyorsun ruhumu gizli bakışlarla
tutunuyorum sana, adını söylediğim her fısıltıda

susatıyorsun
sade sen görüyorsun dudağımın çatlağını
suyum oluyorsun ,sustuğum sen ,susadığım sen
ekmeğim oluyorsun, çorbam, tadım tuzum…

önce yumalım gözlerimizi,
uyuyalım,
ruhumuzun bütün buhranlarından arınıp
gidesiye kadar uyuyalım
mutlu düşlerin, parlak gümüşlerine
tatlı rüyaların düştüğü zamanlara
aynı sırra tutunup sonsuz akıbetler de
karlar gibi eriyelim

beraber örüyoruz saklı bahçemize giden yolu
hayallerimizi, sevdalarımızı, heyecanlarımızı birlikte yaşıyoruz
deli dolu zamanlarımızı beraber
çiziyoruz şehirleri, denizleri, gölleri, nehirleri,
umutlar gözlerinin mavisinde büyüyor

yürüyorum sessizce şehrin kaldırımlarında
terk ediyorum şehrin caddelerini
göçüyorum başka başka diyarlara

elimde fırça aynı, boya aynı,
aynı tabloyu tamam etmekteyim hala
aynı aynanın gamzesine düşüyor nazarın
aynı zamanı harcıyoruz nefes nefes

toprak ve ateş kadar doluyum
sevgiyi en çok hak eden kadar dolu dolu

redfer