Ben Senim Şiiri - Ahmet Yusuf Yılmaz

Zerafet arıyorum,
Nezaket arıyorum şu dünyanın çivisinde.
Çivisinin pasında, kirinde...
Derken bir efsane çıkıveriyor ortaya.
Adı dilimin ucunda,
Her uyandığımda,
Her uyuduğumda...
Bakma sağına soluna,
Sensin aranılan kan!
Sensin can içinde can...

Bir tek sende var aradığım.
Bir tek sende gördüm aradığımı.
Görmek istemedim, gördüm!
Sevmek istemedim, sevdim!
Ve sonra diyelim ki sen yoktun...
Ve sonra diyelim ki sen hiç olmadın...
İnan ki ben kimseyi sevmedim.
Sevemezdim ve aramazdım kirde pasta,
Bir herhangilerden seçmece;
Boyayacak dünyayı rengarenk,
Sesinde unutulmaz bir ahenk...
Evet diyelim ki sen yoktun,
İnan ki "Nerede?" bile demedim!
Çünkü aramadım!
Olmasan aramazdım seni,
Varsın, hiç aramam artık senin gibisini...

Aramam!
Sevmem!
Sevmiyorum!
İstemiyorum senden başka bir düzen!
İstemiyorum senden başka bir düşünce!
İstemiyorum senden başka bir felsefe!
Uzak dursunlar!
Sadece uzak dursunlar benden!
Çünkü ben;
Rengarenk bir kadının saçlarında yaşıyorum...
Gözlerindeki gizli gözyaşlarında saklıyım.
Hayır saklambaç oynamıyorum,
Bal gibi de meydandayım!
Görmüyor musun?
Onun gözlerinden dünyaya fısıldıyorum,
Duymuyor musun?

İstemeden sevdim,
İsteyerek seviyorum...
Dünyanın sırtındaki pis çaresizlikten değil,
İsteye isteye seviyorum...
Mecburiyetten değil,
Mecbursuz mecbursuz seviyorum...

Zerre korku yok kalbimde, aklımı çelecek,
Beni başka bir yola itecek...
Var mıdır onu benim kadar düşünecek?
Yarışmıyorum;
Yalnızca galibi belli ediyorum...
Çünkü ben;
Rengarenk bir kadının saçlarında yaşıyorum...
Çünkü ben onun saçlarında yaşıyorum...
Çünkü ben senim...