Ben Sende Yanlış Yaptım

ben
sende yanlış yaptım
biliyorum…

o sevgi arayan bakışlarına
hüzünlü haline
ve ıslak gözlerine kandım…

dalgalı saçlarına
huzura hasret çakır gözlerine
ve bayağı hikayelerine kandım…

ben
sende yanlış yaptım
biliyorum…

savunmasız
sonu belli olmayan
bir sokaktan geçiyordun karşılaştığımızda.
yalnızlığına
terkedilmişliğine inat
sana sahiplenmiştim.

tacizler sokağı
ve çaresizlikler deryasından
dalıp çıkardığımda seni,
taze bir çiçektin dalından koparılmış.
kırık bir şişeye
bir bardağa değil
koca bir vazoya
koca bir kristal vazoya
koydum seni.

canlandın
renk geldi yüzüne,
yine hülyalandın,
yenibaştan hayallerin yeşerdi,
filiz verdi bedeninde hayat yeniden,
al al oldun
renk renk coştun
öyle güzelleştin ki yenibaştan
anlatamam…
ve anlayamıyorum
neden “çiğ süt emmiş insanoğlu” (*)
ve neden bile bile
sakınmadım kendimi senden…
bilemiyorum.

yani
seninle yanlış yaptık demiyorum
ben sana inanmakla
yanlış yaptım
ve ben
nerde yanlış yaptım
demiyorum,
ben sende yanlış yaptım
biliyorum.

20 Haziran – 2003 Samsun

(*) “insanoğlu çiğ süt emmiş kimse bilmez fendini
Kime iyilik ettin ise sakın ondan kendini” - ANONİM