Ben sana geldim sen baskasına mı sandın

bana söz vermiştin.
seni bekleyecegim yeterki gel demiştin.
.............
bana bir sözün vardı
ettigin bir de duan.
seninle bizim şarkımız vardı
şiirleri sana ben yazardım

yedigimiz yemekler
sana demledigim çaylar
yürüdügümüz o yollar
beni bekledigin o duraklar
kaç sene dayanabilirdim ki
istanbul da sensiz kalmaya
bana gel dedigin gün
süpriz bir tarihe randevumu aldım
benden vazgeçtigin gün
ankaradaydım
sabahın 5iydi inişim terminale
önce seni mi görsem yoksa direkt eve mi gitsem diye kararsızdım
seni görmeliydim sana geldigimi haber vermeliydim
sana nasıl ulasmalıydım
telefonların kapalıydı
adresini bırak terminalden nasıl çıkacagımı bile bilmiyor haldeydim
ankaraya ilk gelişimdi buralara yabancıydım
sana gel al burdan beni diye mesaj attım
oralı bile olmadın
ben sana geldim, sen baskasına mı sandın.

sordum sorusturdum kızılaya ankaray gidiyormus
önce kendime bir bilet aldım
sonra asabi yolcuların arasına karıstım
kızılay da metroda indim
sanırım meşrutiyet çıkısındaydım kızlayın
etrafıma bakındım.
bü sürü yol ayrımı vardı
ve hiçbirinde keçiören yazmıyordu
sana nasıl gelebilrdim bilmiyordum
....

...............................
devamı için..