Rüzgâra asıp uçurduklarımın
kanadı yok sanıp düşer mi sandınız
Ben şairim
şiirden ayırmaya yetmez gücünüz
Kaç ölümü ertelemişim gaflettir bu düştüğünüz
Ne rüzgârlar vurdu dalalıma
düşürdü yaprağımı
Kaç kendini bilmez hunharca
hazırladı toprağımı…
Ben şairim
şiirden ayırmaya yetmez gücünüz
ve ne vakit kırılırsa kalemim
İşte o vakit bir şiir bile etmez ölünüz.
Siz uzaktan baktığınızda
ne görebilirsiniz ki
Üç uca eklediğim kederimi yaşıyorum.
Kendimin bile duyamadığı
sesleri yazıyorum.
Ben şairim
yara alanların eyvahını
dünyaya kusuyorum.
savaşlar uzun, kayıplar derin
ben sevdanın kaybını yazıyorum…
Baki Şenel. 2007
Kayıt Tarihi : 29.9.2025 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!