Anılarımız var iyi bak onlara 
Ben bu kışı çıkaramam 
Sana da kırgın değilim 
Bilmediğin bir şey daha var ki 
Seni severken hiç mola vermedim ben 
Eskiden de böyleydim 
Çığlık çığlığa seviyordum seni 
Özlediğim satırlardan taşıyordu 
Gözyaşım düşüyordu 
gecenin en ortasına 
Bahar’a yetişmiyordu  şiirlerim
Hangi mevsimin meyvasıydın
Hangi tanrı uzak tutuyordu 
seni benden 
Tükenmez dediğimiz kaç kalemi tüketmişken ben 
Üç gidişinle bir dönüşünü 
silemedim ya .
Gece geç kalmışlığım var 
Açlığımı unuttuğum , 
uykulara uğramadığım
Yarı yoldan dönüp tekrar tekrar sevdiğim sendin .
Yenilip diz çöktüğüm olmuştur 
Tutuklu kaldığım , sessizce ağladığım
Ölümüne yanmaktansa 
Yerine  öldüklerim  sendin .
Bilmediğin bir şey daha var ki 
Sana koşarken 
hiç mola vermedim ben .
Birikmiş hasretinle nasıl başa çıkarım 
Can alıcı bir hal aldı uzakta oluşun .
Uçmakla çırpınmak aynı şey değil ki 
Göğsümde o gezinen 
Kör bir kurşun sanki .
Zalimin zulümü derim seni tanımasam sevdiğim 
Seven adam bu kadar ihmal edilir mi 
Telefonda kavuşmak olur mu ki hiç 
Dokunursam inandırırım ancak ellerimi .
Yaşatmıyor yoklugun 
Ama öldürmüyor da .
Uzak şehirlerde uzak ihtimallere gelsin her şarkı 
Kusuru sende değil ki 
böyle derin özdeyişlerin,
Belki de daha çok sevmeliymişim
Neyse
Yine bir  şiirimin hüzünlü sonuna geldim
İyi bak şiirime, kendine daha çok.
Düşünüp hasta olma taşıma kederimi
Ben,  senin yerine de severim kendimi
Bilmediğin bir şey daha var ki
Biliyorum artık
Biliyorum asla dönmeyeceğini.
                 Baki Şenel.  2020
Kayıt Tarihi : 29.9.2025 12:19:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!