gece cömert gündüzden gözlerimiz görmese de
bir metrekare pamuk üstünde uzanan iskelet
yürür kalbimiz artar soluğumuz
beyaz bir bulutun üstündeyiz
meleklerle söyleşiriz
uçarız yarlardan
incinmez o tenimiz
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta