Sen gittin ya...
Seni uğurlarken yüreğimin yurdundan...
İçim içimden geçip gidiyordu
İçim yaylım ateşine tutuluyordu
Yerim yurdum talan oluyordu
Evim Barkım gidiyordu
Varım yoğum gidiyordu
Yüreğim çığlık çığlığa kan kusarken
Sen ise şiir sanıyordun.
Sen gittin ya...
Seni Uğurlarken ömrümün Masalından...
Yüreğimin denizinde fırtınalar kopuyordu...
Kalbimin güvertesi çatlıyordu
İçimin kıyıları parçalanıyor du.
Ve sen kopuyordun Varlığın batıyordu
Varlığın boğuluyordu sen ölüyordun...
ben kalıyordum...
Varlığını gömüyordum içimin karanlığına
Adını anmadan esameni okumadan.
Gidişini izliyordum. gözümü kırpmadan.
Dirhem dirhem azalışını Yok oluşunu
Ve sen ölüyordun...
Bendeki seni gömüyordum.
Ben ölüyordum...
Kayıt Tarihi : 17.10.2024 18:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baran Tatlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/17/ben-oldum-66.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!