BEN ÖLDÜM
Öksüz kalsın ikaroslarım
ki ben öldüm.
Sündürsünler kanatlarını
varılmasın sevdalara kolayca.
Bir dağ gözesi gibi
kesintisiz kanayan bir sözcüğüm
desinler ki
asla bilinememiştir gizi.
O olmasa da çırpınacakmış
pembe düşleri göğsünde
beklermiş ki
bir gün onlar da su olup akacakmış.
Öksüz kalsın ankalarım
ki ben öldüm
aradığım düş dünyamın tadına...
Değil mi ki bir sevdaymış
bütün bir ö m ü r erimsiz
kanadı kısa y a ş a n m ı ş.
Kayıt Tarihi : 13.3.2015 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şaban Akbaba](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/13/ben-oldum-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!