Ben Oldum Şiiri - Şair Şahin Karaman

Gönül eleğinden acıyı süzdüm,
Kadehler dolusu içen ben oldum.
Çağladı yüreğim sazıma dizdim,
Mızrapta hicranı ölçen ben oldum.

Anıları ıslak sineme gömdüm.
Sokakta yaşayan garibe döndüm.
Çelimsiz mum gibi eriyip söndüm,
Dumansız bacadan geçen ben oldum.

Vurgun yemiş düşer şu gönül kalem.
Bendeki kâinat bir başka âlem…
Yazmaya yetmiyor kâğıtla kalem,
Sözümü satıra saçan ben oldum.

Dağılmış harmanım şaştı feleğim.
Bir kelebek gibi titrer yüreğim.
Deveyi geçirir olmuş eleğim,
Taneyi başakta seçen ben oldum.

Hayat rüzgârından gülüm hastadır.
Bülbülüm perişan her gün yastadır.
Herkes yıkımlara büyük ustadır,
Goncada dikeni biçen ben oldum.

Kanattı sinemi Şahin pençesi.
Tükendi dünyada yaşam bahçesi.
Düşmüyor dilimden aşkın hecesi,
Ferhat’ın dağına göçen ben oldum.

24 / 04 / 2010