Ağır geliyor yokluğun yâr..
Tutamıyorum artık sabrın ipini..
Ha koptu ha kopacak..
Bir sen-i ben oluyorum her yere düşüşümde..
Geceler tutsak..
......Kırılmış ömrümün ayakları..
Hem yetim kaldı, hem öksüz bu aşkın adı..
Sızlıyor bak işte...
Sözde kabuk bağlamış yaram..
Soğuk duvarlar çöküyor üstüme..
Sen- sessiz-ben-öldüm...
Kayıt Tarihi : 27.7.2010 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağır geliyor yokluğun yâr..
Tutamıyorum artık sabrın ipini..
Ha koptu ha kopacak..
Bir sen-i ben oluyorum her yere düşüşümde..
Geceler tutsak..
......Kırılmış ömrümün ayakları..
Hem yetim kaldı, hem öksüz bu aşkın adı..
Sızlıyor bak işte...
Sözde kabuk bağlamış yaram..
Soğuk duvarlar çöküyor üstüme..
Sen- sessiz-ben-öldüm...
Meral Kartal
Güzel bir anlatım.
Beğeni ile okudum.
listeme aldım.
Tam puan
TÜM YORUMLAR (1)