Yağan yağmurdan eriyen kardan
Dereler dolusu akan ben oldum
Suskun akışıma tek neden yardan
Ufkuna dalarak bakan ben oldum
Yırttım vadileri düştüm derine
Sürüldüm kalbinin ıssız yerine
Huşû ile gözüm daldı zerrine
Zavllı gönlümü yakan ben oldum
Kendim gibi sandım sen anlatmadın
Cambaz oldun dürüstçe mal satmadın
Aklına sinmeden söze yatmadın
Sonunda zararlı çıkan ben oldum
Ne sevmek işinmiş ne seven insan
Senin olsun gözün doysun saray han
Taştan’ın hakkında aklındaki zan
Gül saydın kendini diken ben oldum…
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 18:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çıkar düşkünü,başkasının iyi niyetini zor kavrar...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!