Ben Muhsin Şiiri - Sadi Ersoy

Kanım çekiliyor sanki bedenimden
Ruhum; yavaşça yükseliyor gökyüzüne
Çığlık çığlık; dağ, taş tekbir sesi
Anladım ki duymuyor hakk’tan başka birisi

Buz tutmuş üşüyor, elim ayağım
Çırpındıkça donuyor, damarımda kanım
Bir-an sandım ki... Mamak’ta zindanım
Bir kaç adım sesi; geliyor meşhur gardiyanım

Keş Dağı’na bakıyorum gözlerim kısık
Ortalık kar, boran hava da acı bir soğuk
Bir ses yankılanıyor Kuru Dere’de; Başkanım!..
Ah diyorum İsmail! Çalışkan ve temiz çocuk,

Hafif hafif kaldırıyorum göz kapaklarımı
Beyaz örtü üzerinde, gezdiriyorum gözlerimi
İnceden bir sis çökmüş Kanlı Çukur’a
Göremiyorum bulutlardan başka bir şeyi

İlâhi! diye bağırıyorum ciğerlerim koparcasına
Ruhumdan yükselen memleket sevdasına
Şahid ol yarabbi İlâ-yı kelimettullâh davamıza
Ne acılar çektikse bu yolda, senin rızana

Kapatıyorum gözlerimi bir hayâle dalıyorum
Anadolu’nun, Sivas’ın kekik kokan yaylaları,
Salıyorum bozkırlara, özgürce yılkı atlarını
Erimiş karlar, düşlüyorum mor menekşeleri

Bir el uzanıyor; ansızın karanlığın içinden
Erhan, Yüksel, Murat, Kaya, İsmail; kimsin sen?
Seslendim ses vermiyor gölgesi üstümde
Tâceddin dergâhın da buluyorum kendimi

Ben Muhsin; İlâhi davanın bir mücahidi
Kefen misali örtüye bırakıyorum kendimi
Gözlerim ufuktaki salkım salkım bulutlarda
Düşünüyorum Anadolu’yu ve bütün yurdumu...
Kul Ersoy
26/06/2019
Şehit Muhsin Yazıcıoğlu anısına....
KABR-İN NUR MEKÂNIN CENNET OLSUN
KUTLU DAVANIN ŞEHİT MÜCAHİDİ...

Siyasi bir amaç için yazılmamıştır...