Ben kendimi bir şey sandım

ankarada deniz olmalıydı
denizde martı
denizi aramaktan martıyı bulmaktan vazgectim
seni aradım
sen
yoktun.

içime oturdun
durakta oturdum
çook bekeldim hayal kurdum
sagıma baktım soluma küstüm
arkamı döndüm
taaa yolun karsı seridine baktım
sen
yoktun

otobüs geldi
nihayet geldi dedim
biletimi bastım
içi tıklım tıklımdı
ayakta bekledim
yolda durakta seni alacak sandım otobüs
otobüs doluydu
sen
yoktun.

vardın oysa
bundan önce ordadın
beraber yürüdük bu yolu
beni o durakta bıraktın
ben sensizlikle ilk defa
bu durakta tanıstım

sana yazdıgım şiiri
bir baskasına hediye ettim
sana yazdıgım şiiri
ona yazdıgımı söyledim
neden bunu yaptım bilmiyorum

dur..
dur
burda bir hata yaptım
galiba ben gene kendimi birşey sandım
ben bu yazıyı öylesine yazdım
sana yazacaktım
sen
yoktun

.................