Sen şimdi o büyük aydınlığınla uyuyorsun karşımda.
Bense senli yaşamaları düşlüyorum
rüyalarının en ücra köşelerinde.
Kaleler yapıyorum düşlerimden.
En üst katına seni koymuyorum ama masallardaki gibi.
Sonra Zümrüt-ü Anka olup beni gagalarının arasında taşıyarak gezdiriyorsun tek tek...
Geçtiğimiz yerlerde çocukluğumdan kalma ekmek kırıntıları.
Her yer benli,
herşey sensiz,
Herşey senli,
her yer bensiz,
Her şey senli-benli,
her yer kimsesiz...
Kayıt Tarihi : 29.7.2005 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!