Kuytu bir betonarmesindeyim ormanın.
Ateşböceklerinin yarenliğine adadım kemirgen kederlerimi.
Başıboş bir rüzgar ayaklarımı okşamakta.
Salgın bir hastalık olmuş hüzün, bedenime.
Gözlerimden damlayan kan çanağı çoktan taşmış.
Yüreğimin buzullarını,cigaramın ateşiyle ısıtıyorum.
Kendimi sığdıramadığım bir sevinin kapısını
tırmalamaktan yorgun,
yalnızlığımı fısıldıyorum sonu gelmez sessizliğe.
Benliksiz bir yıldızın sahte ve soluk ışığı rakip,
gözlerimin sönmeye yüz tutmuş ferine....
Kayıt Tarihi : 17.8.2005 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!