Oturmuş kalkamıyor eğilmiş başı öne
Islanmış elindeki kâğıt baka kalmış elindekine
Zamanın farkında değil neler kopuyor içinde
Seslendim duymadı umurun da değildi dünya belki de
Kaldırdım başını sordum ne oldu diye
Konuşamadı baktı sadece kızarmış gözleriyle
Ağlamıştı tuttu ellerimi ıslanmış elleriyle
Sordu sen hiç sevdin mi abi diye
Ağla dedim unutturacaksa ağla sadece
Dökülen gözyaşlarına çektiğin acıya değerse
İçindeki acıyı içindeki yangını söndürecekse
Beraber olan anıları zamanı silecekse ağla
Sarıldı ağladı uzun uzun omzumda
Kıyamadım kaldıramadım senin yaslandığın yerden
Ne çektiğini çok iyi biliyordum kendimden
Çaresi yoktu bir şey gelmiyordu elimden
Sonra kaldırdı başını tek kelime döküldü dilinden
Unutacağım dedi gözlerindeki yaşlar yere düşmeden
Diyemedim unutulmuyor atılmıyor bir türlü gönülden
Kayıt Tarihi : 27.10.2023 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!