Ben işte; sen gibi...
Kendini, sarıp sarmalayan;
Acıyan yaralarını saklayan...
Ben işte; sen gibi...
Rengi aynı, umutlarımızın...
Her düşüşte kendimizi bulduk...
Karşı durduk, güçlüklere cesaretle...
Hikmeti anlayıp, sabra sarıldık...
Günü karşılarken şafak vakti;
Geceyi uğurladık; tan zamanı...
Şafak, insana dair umuttur...
Biraz mağrur, biraz kederli...
Geçecek elbet, bunların hepsi...
Senle, ben gibi...
Ben işte, sen gibi...
Sensiz eksik; senle ziyade...
Kayıt Tarihi : 5.11.2009 16:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Aşkaroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/05/ben-gibi-20.jpg)
Günü karşılarken şafak vakti;
TÜM YORUMLAR (1)