Ben Duydum Şiiri - Abdullah Takım

Dosta doğru giden bütün yollarda,
Ahde vefa olduğunu ben duydum.
Gelmese de, bekler yolun başında.
Bir cansız cesedin,yanı başında,
Kırk yılını verenleri ben duydum.

Dosta ait ne varsa her şey baş tacı olur,
İçilir yudum yudum,tadı bir başka olur.
Gelirse ondan gelsin, şikayet olmaz asla,
Sevgiliye aittir,koklanan diken olsa,
Gül yerine sevenleri ben duydum.

Bir sözü var dönemez, çileli olsa bile,
Ok yaydan çıktı artık,pişmanlık sarsa bile,
Vefasını bozamaz, zayi olsa da özü.
Bilmem kaç yıl önce söylenen sözü,
Hatırında tutanları ben duydum.

Kim demiş çiçek açmaz, bahar olmadan mevsim,
Gözün gibi bakarsan, yarım kalmaz hevesim.
Sen yeter ki gül büyüt, bitmese gül utansın,
Beklemez ilkbaharı, belki geç olur vakit,
Kara kışta açanları ben duydum.

Hep mutlu görürsünüz,kan aksa yüreğine,
Şikayet edemezdi,sevinç verirdi çile.
Bakmayın duruşuna,ateş üfler nefesi.
Keyifli zannederler,oysa feryat yerine
Gülücükler saçanları ben duydum.

Güç dediğin nedir ki, hedefin varsa eğer,
Şüpheye düşmeyesin,değerse verilen değer,
Nişana kenetlenmiş,mermi menzil tanımaz.
Ulaşmaksa zirveye,başka hesap yapılmaz,
Bir nefeste çıkanları ben duydum.

Emeksiz yemek yoktur, bunu hep böyle bilir,
Sen yeter ki Ferhat ol,her dağ, her taş delinir,
Şüpheye düşmeyesin,hemen orda atılıp.
Dağılsa da hayaller dört bir yana saçılıp,
İlmek ilmek, dizenleri ben duydum.