Ben Çeçenya Göklerinde Ölmüşüm.

Hüzün mevsimine hicret eden bir mülteciyim,
Kahırlı dağlara kar olmasın şiirlerim.
Kalemi boğarken yaktım ateşli nemrut sofralarını
Bir deli,
Merhamet tüccarı olmadım Karun kapısında.
Mağara önlerinde düşlerini bozdum firavunların.

Asırlardır,
Yusuf kuyusunda vurdum müstesna aşkları,
Züleyha bir dal oldu ağacıma,
Yakup lime, lime ezilirken gömleğinde Yusuf’un
Ben hala kentlerde,
Menekşe kokularını arayan gezgin.

Gurbeti selvi yapraklarından döktüm saçlarıma,
Mezarım üzüm taneleri gibi
Öten bir kuşun karnına gömülürken,
Ölmeden önce kesiyorum dudaklarımı uçurumlara
Ah beyhude beklemek tufanı her sabah yüreğimde,
Beyaz bir gül darağacında
Bulutlardan düşen beddualarla beslenirken kabil.
Bu suratla çıkamam elbet fırtınadan biçilmiş dağlara.
Hayata dair,
Gökyüzüne bir harita çizerken ellerimiz.
Varıp sümbül olmalıyım bağına Leylalın,
Gülün dikeniyle girmeliyim düşlerine mecnunun,
Kararmış bir kente ışık emzirirken gözlerim,
Kusmağa geliyorum vakitleri darağaçlarına,
Artık bereketsiz kuşlar uçuyor çatısında evimin,
Güneş nefes almaktan yorulmuş,
Batarken damların uçlarında
Bir tespih tanesinde toplanırken,
Müebbet aşkların telaşı
Öfkenin sağanaklarını boşaltır yüreğim.
Kerpiç duvarlara.

Ah gün batımlarında,
Sürgünlere hazırlanır beynim,
Tutmak ne mümkün
Karanlığın mahremlerini bileklerimde
Her gece keserken bileklerimi,
Düşlerinde bir çeçen mücahidin,
Örümceğin yuva yaptığı yaştayım mağara önlerinde.
Aşkla beslendiğim,
Bir damla yaş Bahira’nın gözlerinde.
Hasret yangınlarla patlamaya hazırlanan,
Bir yanardağ.
Zaman saçlarımda yorgun bir martı
Tebessüm firarda,
Sürgün yemiş hüzün,
Ağlamak koparılmış bulutlardan,
Bense bir saksağanın peşine düşmüş kara bir gurbet,
Sırata hazırlıyorum hesabımı,
Gün nefreti boğma vaktidir.
Kaç bedene sarılır kefenim,
Kaç tabutla çıkarım yolculuğa,
Zulüm sağanaklarını boşaltırken alnıma,

Yıldırımları öpmüşüm, bir dervişin postnişinden.
Artık gam değil göğsüme batan süngüler,
Ben Çeçenya göklerinde ölmüşüm.