Ben Büyürüm Anne Şiiri - Seyhan Sevgili

Doğumdan bu yana, doğumumdan kalanıyla.
Bir türkü dolaşıyor zihnimde.
Her hasretde,el kızının her gidişinde,
her yalnızlıkta,her dost ihanetinde.
O hiç bilmediğim türküyü söylerim Anne.
Melodisini bile bilmem.
Adını hiç mi hiç diyemem.
'Annem' diyemem.

Ben uzak şehirlerde üç kuruşa,
gururumla ekmek yerken,
bilirim o başlar kundağımı sarmaya.
Ağlarım! Kızar,bağırır.
Sonra bir yastık ayak ucuna,bir örtü başıma.
Ağlamaya susarım.
Tıpkı şu an,beni uyutan ninnine susadığım gibi.

Sonra,
ben büyürüm biraz.
Bacaklarım toz,ayaklarım çamur,
gözyaşlarımla temizlenmiş yüzümle girerim kapıdan.
'Anne, Anne! ' Diye.
Bakar kalırsın öylece.
Önce kaşlarını çatar,sonra çökersin dizlerimin önüne.
Hızını alamazsan bir de,ağlarsın benimle.

Tabii,
ben yine büyürüm.
Gün gelir mavilerle çıkarım karşına,yanaklarım boynumda.
'Anne, sen bizim öğretmen olsana' derim.
Farkında olmadan aslında Anne,güldürürüm seni.

Artık çekmeye başlarsın içini.
Belki gözlerin dolar.
Bir saattir aynı yerdesindir.
Ama ben durur muyum!
Mevsimler döner,takvimler biter...
Ben,aşık olurum Anne.
Diyecek yoktur neşeme,e tabii senin de.
Daha çok para ister,daha az dururum evde.
Yine yapacağımı yapar,seni biraz üzerim Anne.
Ben mutluyum ya,lakin sen,yine gülümsersin Anne.

Bu sefer mevsimler dönmez.
Ya bahardan yaza,ya kıştan bahara az bir zaman geçer.
Hani aşık olmuştum ya ben,mutluydum ya! ...
Gölgesindeyim şimdi,ayrılığındayım aşkın.
Hergün evdeyim artık.
Odamda,yatağımda...
Fazla para da istemem,yemekte yemem.
Yok böyle bir sızı Anne!

Bu da geçer.
Ben kimseye sormam Anne,büyürüm,sen büyütürsün.
Şimdiki gibi gözlerinde değil ama.
Bu kadar kolay değil ama!

Saatlerdir oturuyosun ya sen Anne.
İyice içlenmişsindir şimdi.
Dayanamaz bir kağıt çıkarırsın çantandan.
'Anneciğim' diye başlayan bir yazıya dalarsın öylece.
Bilirim, o doluluğun enginlere sığmaz Anne.
Hemen sarılırsın zarfın içindeki fotoğrafa.
Yeşiller içinde,elim alnımda,gözüm düşmanda Anne.
Bakar durursun,dudakların kalır selamımda.

Demiştim ya Anne,ben büyürüm.
Bak yine büyüdüm.
Sana torun getirdim Anne.
Getirmez olaydım!
Beni unuttun Anne.
Hani kundak,hani dizleri çamur çocuk,hani okulu sevmeyen,
aşık olan, asker olan çocuk!
Ah,ah canım Anam.
Hem rüzgarım,hem yağmurum olan senden başka kimim var ay balam.